Βαλπουργία Νύχτα: 30 Απριλίου, παραμονή Πρωτομαγιάς…
Παραμονή Πρωτομαγιάς! Κι ένας ακόμη χειμώνας ήδη τέλειωσε, ένας ακόμη κύκλος έκλεισε. Η Άνοιξη μας χαμογελά κι ένας νέος κύκλος αρχίζει. Η καλύτερη εποχή για νέα εγχειρήματα, για εφαρμογή νέων στόχων και για την ενίσχυση και εδραίωση παλαιότερων και επιθυμητών. Όμως τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με την Αγία Βαλπουργία και την Πρωτομαγιά; Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: http://ireneleonardouwriter.blogspot.com/2014/04/

Ο Όσκαρ Ουάιλντ (πλήρες όνομα Όσκαρ Φίνγκαλ Ο'Φλάχερτι Ουίλλς Ουάιλντ, αγγλ. Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde, Δουβλίνο, 16 Οκτωβρίου 1854 – Παρίσι, 30 Νοεμβρίου 1900) ήταν Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, δραματουργός και κριτικός. Έχοντας περάσει από διάφορα είδη γραπτού λόγου καθ' όλη τη δεκαετία του 1880, γεύτηκε τη δόξα ως θεατρικός συγγραφέας στο Λονδίνο στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Στις μέρες μας έχει γίνει γνωστός για τα ευφυολογήματά του, το μοναδικό του μυθιστόρημα (Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ), τα θεατρικά έργα του, τις συνθήκες φυλάκισής του καθώς και τον πρόωρο θάνατό του.

Οι γονείς του ήταν επιφανείς Δουβλινέζοι διανοούμενοι, με αγγλικές ρίζες. Ο Όσκαρ από μικρός έμαθε άπταιστα γαλλικά και γερμανικά. Στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκε με τις κλασικές σπουδές, επιδεικνύοντας από μικρή ηλικία κλίση προς τον Κλασικισμό, τόσο στο Δουβλίνο (Κολλέγιο Τρίνιτυ) όσο και αργότερα στην Οξφόρδη (Κολλέγιο Μώντλιν). Έγινε γνωστός για την ενασχόλησή του με το νεόκοπο αλλά ανερχόμενο ρεύμα του Αισθητισμού, το οποίο ίδρυσαν δύο από τους καθηγητές του, οι Ουόλτερ Πέιτερ (1839 - 1894) και Τζον Ράσκιν (1819 - 1900). Μετά το πανεπιστήμιο, ο Ουάιλντ μετακόμισε στο Λονδίνο όπου εντάχθηκε στους ανώτερους πνευματικούς και κοινωνικούς κύκλους. Ως εκπρόσωπος του κινήματος του Αισθητισμού ασχολήθηκε με όλες τις μορφές διανόησης: εξέδωσε μία ποιητική συλλογή, έδωσε ομιλίες στις Η.Π.Α. και στον Καναδά σχετικά με τον «Αγγλικό Διαφωτισμό στην Τέχνη» και έπειτα επέστρεψε στο Λονδίνο όπου έγραψε μεγάλο αριθμό άρθρων ως δημοσιογράφος. Γνωστός για το οξυδερκές πνεύμα, τις εξεζητημένες εμφανίσεις και τους πνευματώδεις διαλόγους του, ο Ουάιλντ έγινε μια από τις διασημότερες προσωπικότητες της εποχής του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 τελειοποίησε τις ιδέες του σχετικά με την ανωτερότητα της τέχνης σε μια σειρά από διαλόγους και δοκίμια, ενώ ενσωμάτωσε σκέψεις του για την παρακμή, την δολιότητα και την ομορφιά στο μοναδικό του μυθιστόρημα, Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ (The picture of Dorian Grey, 1890). Η δυνατότητα που του παρείχε, να αναλύσει σε βάθος λεπτομέρειες του Αισθητισμού καθώς και να καταπιαστεί με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, έστρεψε τον Ουάιλντ στο θέατρο. Έγραψε το θεατρικό Σαλώμη (Salome, 1891) στο Παρίσι, στα γαλλικά, έργο που δεν ανέβηκε στην Αγγλία παρά μόνο χρόνια αργότερα, εξαιτίας της απαγόρευσης έργων με Βιβλικό περιεχόμενο στο αγγλικό θέατρο. Ανεπηρέαστος από τις αντιδράσεις, ο Ουάιλντ έγραψε τέσσερις ακόμα κοινωνικές σάτιρες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας, οι οποίες τον έκαναν έναν από τους πιο επιτυχημένους συγγραφείς του ύστερου βικτωριανού Λονδίνου.
Συνέχεια στο σχόλιο

Τη βάρκα πήραμε λοιπόν και ένα βράδυ με φεγγάρι μου φωνάξες κρυφά να φύγουμε να πάμε αλλού σε μέρη άγνωστα. Πήγαμε λοιπόν να δραπετεύσουμε από τον κόσμο αυτό και κάτω από τ’ αστέρια όνειρα να κάνουμε σε μέρη φανταστικά να πάμε, μπήκαμε στη βάρκα σου λοιπόν, θυμάμαι με ρώτησες καλή μου φοβάσαι; Η αλήθεια είναι πως όχι απλά φοβομουνα, αλλά είχα τρομοκρατηθεί, αλλά παραδοχή τέτοια δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω, όχι σου είπα αδιάφορα και ανέβηκα στη βάρκα. Τη σελήνη είχαμε παρέα να μας φωτίζει και σαν τη βαρκάδα ξεκινήσαμε μαζί σου σαν ήμουν τίποτα δεν θα φοβόμουν, άρχισα τα ψάρια να πηδούν σαν πετούν έξω από τη θάλασσα να βγαίνουν, σαν η θάλασσα να μην τα χώραγε, αλλα πάλι μέσα εκεί που ανήκαν μπαίναν. Η θάλασσα και αυτή λαμπίριζε τόσο όμορφο ήταν το βράδυ, τυχαία δεν το διάλεξες ήταν τόσο ρομαντικά, ένα βράδυ σαν να έβλεπα όνειρο, αλλά σαν σε κοιτούσα να κάνεις κουπί ήξερα πως όνειρο δεν ήταν. Πρώτη φορά κάτι τέτοιο έκανα και είχα μεγάλη αγωνία, πως το βράδυ θα εξελιχθεί, πως θα κατέληγε αυτή η τρελή βαρκάδα, σαν όμως η ζέστη και η κούραση μας άναψε φωτιά έβαλε στα κορμιά μας, τα ρούχα βγάλαμε και βουτιές αρχίσαμε να κάνουμε, τόση η ομορφιά και η δροσιά της θάλασσας, με μάγεψε, με τρέλανε, είχα τόσο ενθουσιαστεί, αλλά η ώρα είχε πια περάσει και αμέσως άρχισα όλα να τα μαζεύω με βιάση, όμως τελικά δεν άργησα να καταλάβω πως πάλι λάθος έκανα και το όνειρο από την πραγματικότητα δεν κατάφερα να ξεχωρίσω, ένα όνειρο γλυκό ήταν τελικά και περιπετειώδες και σαν ξύπνησα χάθηκε και πάει.
ΑΡΙ.Κ.

Ακούει κανείς; Ή μόνο οι αγελάδες και τα καλαμάκια μας απασχολούν;
https://www.zougla.gr/epistimi/proin-epistimonas-tis-nasa-oi-starlink-tou-mask-borei-na-diavrosoun-to-magnitiko-pedio-tis-gis-thetontas-ti-zoi-se-kindyno/

Ακούει κανείς; Ή μόνο οι αγελάδες και τα καλαμάκια μας απασχολούν;
https://www.zougla.gr/epistimi/proin-epistimonas-tis-nasa-oi-starlink-tou-mask-borei-na-diavrosoun-to-magnitiko-pedio-tis-gis-thetontas-ti-zoi-se-kindyno/

Στην τελική, μας αποδεικνύετε ότι είστε όλοι ούνα φάτσα, ούνα ράτσα, οπότε τι Σπαρτιάτες, τι ΝΔ, τι ΣΥΡΙΖΑ, τι ΠΑΣΟΚ; Σε δουλειά να βρισκόμαστε…
https://antimedia.gr/ola-ndimokratika-poioi-vouleftes-apo-alla-ta-kommata-tha-paroun-tis-edres-ton-spartiaton/

Στην τελική, μας αποδεικνύετε ότι είστε όλοι ούνα φάτσα, ούνα ράτσα, οπότε τι Σπαρτιάτες, τι ΝΔ, τι ΣΥΡΙΖΑ, τι ΠΑΣΟΚ; Σε δουλειά να βρισκόμαστε…
https://antimedia.gr/ola-ndimokratika-poioi-vouleftes-apo-alla-ta-kommata-tha-paroun-tis-edres-ton-spartiaton/

Είπαμε, τζάκι Μητσοτακέικο γαρ. Ο λύκος αλλάζει τρίχωμα, χούι ωστόσο δεν αλλάζει!
https://antimedia.gr/exagorazei-psifous-bonous-apodotikotitas-15-stous-dimosious-ypallilous-proeklogika/